مقاله شیوه های فرزند پروری

مقاله شیوه های فرزند پروری
دسته بندی پژوهش
بازدید ها 1
فرمت فایل doc
حجم فایل 35 کیلو بایت
تعداد صفحات فایل 40
مقاله شیوه های فرزند پروری

فروشنده فایل

کد کاربری 25341
کاربر

مقاله شیوه های فرزند پروری

بخشهایی از متن:

خانواده سمبل امنیت و آرامش

بسیاری از افراد در جامعه ما تربیت فرزند را وظیفه مادر می دانند. گویا این تنها مادر است که باید خانه داری کند ، وسایل راحتی افراد خانواده را فراهم کند و در برخی موارد حتی بیرون از منزل مشغول به کار باشد و پدر با یک یا دو شیفته کار کردن ، منزل را محل استراحت خود تلقی کرده و می انگارد ورود به منزل به معنای رزرو یک اتاق در هتل است . در این گونه موارد کدبانوی خانه است که با وجود کار و مشغله فراوان مجبور است فشار بی امانی را تحمل کند . این گونه روابط ( که این روزها در بسیاری از خانواده ها مرسوم شده است ) از دو جهت به تربیت صحیح و اصولی فرزندان لطمه وارد می کند . اول این که کودک هیچ یک از والدین را به اندازه کافی نمی بیند و محبت لازمه را دریافت نمی کند و در نتیجه ی این کمبود محبت ، در بزرگسالی دچار عقده های روانی شده و نمی تواند محبت خود را به دیگران ابراز دارد . ثانیاً مادر در اثر تحمل فشارهای بی امان زندگی ممکن است شکیبایی خود را از دست داده و در برابر شیطنت های کودکان حرکات نادرستی از خود بروز دهد ؛ حتی بازی بچه ها را با فریادهای رعدگونه بر هم زده و با تمام این رفتارها ، تنها پرخاشگری را به کودکان خود بیاموزد . ...

...

همیاری و تعاون

هنگامی که کودک سخن گفتن را یاد می گیرد و به اطرافش نگاه می کند دو نفر را بیش از همه مدنظر دارد و آن دو ، کسی جز پدر و مادرش نیستند . وقتی که مادر به بستر بیماری می افتد ، پدر ظرف ها را می شوید و غذا می پزد و یا زمانی که پدر خسته و کوفته از سرکار باز می گردد، مادر غذا را پخته و حتی در تعویض لباس هم به وی کمک می کند و این همان تعاون و همگامی شمرده می شود ؛ زیرا کودک متوجه می شود که دو تن برای تکمیل کردن زندگی و شاد و خشنود ساختن همدیگر چقدر به هم عنایت دارند و با توجهات کم و بیش ، زندگی مشترکشان را سرشار از صمیمیت و یکدلی ساخته و زندگانی را برای یکدیگر دلنشین می کنند.

معمولاً کودکان بیشترین ساعات روز را با مادران خویش به سر می برند و حتی هنگامی که مادرشان سرگرم کار می شود ، آنها تنها با خودشان بازی می کنند چرا که همبازی ندارند و با بچه های دیگر تماس نمی گیرند و در نتیجه در بزرگی به زحمت با دیگران انس و الفت می یابند چون در خردسالی تدریجاً این طور آموخته اند . برای بچه ها بیش از همه ، بازی با بچه های همسایگان منزلشان اهمیت دارد ؛ چرا که همسایگان پس از خانواده ، نزدیکترین افرادی هستند که وجودشان برای بچه ها ارزنده است . ...

...


نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.