دسته بندی | کامپیوتر و IT |
بازدید ها | 0 |
فرمت فایل | doc |
حجم فایل | 118 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 95 |
زبان برنامه نویسی C#
مقدمه
C# یکی از زبانهای جدید برنامهسازی شیگرا است که با ارائة رهیافت Component-Based به طراحی و توسعه نرمافزار میپردازد. آنچه ما در حال حاضر از زبانهای برنامهسازی Component-Based در اختیار داریم و آنچه که C# در اختیار ما قرار میدهد، افق جدیدی به سوی تولید و طراحی نرمافزارهای پیشرفته را در روی ما قرار میدهند.
نرمافزار، به عنوان یک سرویس، هدف اصلی نسل بعدی در سیستمهای محاسباتی است. برای مثال، C# زبانی مناسب برای تولید و طراحی صفحات وب، ایجاد اجزایی با قابلیت استفاده مجدد و ایجاد محیطهایی چند رسانهای را به عنوان زبانی که هدفش توسعه ایجاد نرمافزارهای پیشرفته است، در اختیار ما قرار میدهد.
زبان برنامهسازی C#، به همراه تکنولوژی جدید شرکت نرمافزاری مایکروسافت یعنیNET. ارائه گردید، از این رو از تکنولوژیNET. این شرکت بهره میبرد. پس در ابتدا به بیان مطالبی درباره محیطNET. میپردازیم.
...
فصل اول:تکنولوژیNET.
چراNET.؟
در گذشته زبانهای برنامهسازی، سیستمهای عامل و محیطهای اجرایی نرمافزارها برای دورهای خاص ساخته میشدند. هنگامیکه برنامهها از محیطهای رومیزی(Desktop) به اینترنت منتقل میشدند، ابزارهای موجود نیازمند API هایی اضافی و قابلیتهای دیگری بودند. بیشتر این قابلیتها در کنار زبانهای برنامهسازی بعنوان ابزارهایی جهت رفع این نیازمندیها ارائه میشدند. هرچند این ابزارهای اضافی بصورت قابل توجهی نیازمندیها را حل کرده و باعث رسیدن اینترنت به وضعیت کنونی شدند، اما همچنان مسائل بسیاری وجود داشت که نیاز به حل شدن داشتند.
NET. به منظور پشتیبانی از کاربردهای عصر جدید اینترنت ساخته شد. مواردی همچون گسترش، امنیت و versioning، که از مسایل مهممی بودند، توسط NET. پوشش داده شدند. قسمت مرکزیNET. بخش CLR (Common Language Runtime) است که یک موتور اجرایی مجازی است که از توسعه، امنیت و ارتقای نسخه کد پشتیبانی مینماید. در گذشته چنین امکاناتی برای کدهای کامپایل شده فراهم نبود. بدلیل اینکهNET. توانست بر این مشکلات اساسی فائق آید، راه حل قدرتمندتری جهت ساخت برنامههای تحت اینترنت به شمار میرود.
NET. چیست؟
NET. محیطی جهت ساخت برنامههای توزیع شده است که شامل ابزارهایی نظیر ""کتابخانه کلاسهای پایه"(BCL: Base Class Library)، CLR و زبانهای برنامهنویسی است. این ابزارها امکان ساخت انواع مختلفی از نرمافزارها، از قبیل فرمهای ویندوز، ADONET.، ASPNET. و سرویسهای وب، را فراهم میآورند.
فرمهای ویندوز، مجموعهای از کتابخانهها جهت ساخت رابطهای کاربر گرافیکی برای برنامههای کاربردی است. این کتابخانهها اغلب API های Win32 را در خود دارا میباشند. همچنین امکان استفاده از رهیافت شیگرایی را جهت تولید آسان برنامههای تحت ویندوز، فراهم میآورند.
ADONET. مجموعهای از کلاسهای شیگرایی است که جهت ساخت مولفههای داده و سطوح دسترسی داده در برنامههای n-tiered مورد استفاده قرار میگیرد.
ASPNET. شامل مدل برنامهنویسی فرمهای وب است که بوسیلة آن برنامههای تحت وب ساخته شده و تحت اینترنت قابلیت اجرا پیدا کرده و از طریق مرورگر(Browser) قابل دسترسی میباشند. این روش مدل بهبود یافته برنامهسازی وب است که در آن کدها در سرور کامپایل میشوند ولی همانند صفحات HTML در کامپیوتر مشتری اجرا میشوند.
سرویسهای وب، رهیافتی جدید، مستقل از platform و استاندارد، جهت ایجاد ارتباط و فعالیت بین سیستمهای ناهمگون در اینترنت، میباشند. سرویسهای وبNET.، از زیر ساخت شیگرایی برنامهنویسی ASPNET. استفاده میکنند، اما همچنان از استانداردهای باز و مدلی بر پایة پیغام(Message Based Model) استفاده مینمایند. استفاده از استانداردهای باز از قبیل XML، WSDL و UDDI باعث میشوند تا سرویسهای وب با سایر سرویسهای وب استاندارد که پیادهسازیهایی متفاوت دارند، بدون توجه به محیط و platform آنها، ارتباط برقرار نمایند.
...
دستور if
اولین دستور بصورت if (boolean expression) {statements} آورده شده است. دستور if با استفاده از کلمه کلیدی if آغاز میشود. سپس یک عبارت منطقی درون یک زوج پرانتز قرار میگیرد. پس از بررسی این عبارات منطقی دستورالعمل/دستورالعملهای داخل کروشه اجرا میشوند. همانطور که مشاهده مینمایید، دستور if یک عبارت منطقی را بررسی میکند. در صورتیکه مقدار این عبارات true باشد دستورهای داخل بلوک خود را اجرا مینماید(قبلا توضیح داده شد که دستورهایی که داخل یک زوج کروشه {} قرار میگیرند در اصطلاح یک بلوک نامیده میشوند.) و در صورتیکه مقدار آن برابر با false باشد اجرای برنامه به بعد از بلوک if منتقل میشود. در این مثال همانطور که ملاحظه مینمایید، عبارت منطقی دستور if بشکل if(myInt > 0) است. در صورتیکه مقدار myInt بزرگتر از عدد صفر باشد، دستور داخل بلوک if اجرا میشود و در غیر اینصورت اجرای برنامه به بعد از بلوک if منتقل میگردد.
دومین دستور if دراین برنامه بسیار شبیه به دستور اول است، با این تفاوت که در این دستور، دستور اجرایی if درون یک بلوک قرار نگرفته است. در صورتیکه بخواهیم با استفاده از دستور if تنها یک دستورالعمل اجرا شود، نیازی به استفاده از بلوک برای آن دستورالعمل نمیباشد. استفاده از بلوک تنها زمانی ضروری است که بخواهیم از چندین دستور استفاده نماییم.
دستور if-else
در بیشتر موارد از تصمیمگیریهای دوگانه یا چندگانه استفاده میشود. در این نوع تصمیمگیریها، دو یا چند شرط مختلف بررسی میشوند و در صورت true بودن یکی از آنها عمل مربوط به آن اجرا میگردد. سومین دستور if در این برنامه نشان دهنده یک تصمیمگیری دوگانه است. در این حالت درصورتیکه عبارت منطقی دستور if برابر با true باشد دستور بعد از if اجرا میشود و در غیر اینصورت دستور بعد از else به اجرا در میآید. در حقیقت در این حالت میگوئیم " اگر شرط if صحیح است دستورات مربوط به if را انجام بده و درغیر اینصورت دستورات else را اجرا کن".
فرم کلی دستور if-else بصورت زیر است:
if (boolean expression)
{statements}
else
{statements}
که در آن boolean expression عبارت منطقی است که صحت آن مورد بررسی قرار میگیرد و statements دستور یا دستوراتی است که اجرا میگردند.
دستور if-else if … else یا if تودرتو
در صورتیکه نیاز باشد تا چندین حالت منطقی مورد بررسی قرار گیرد و دستورات مربوط به یکی از آنها اجرا شود، از فرم تصمیمگیری چندگانه استفاده مینماییم. این نوع استفاده از دستور if در اصطلاح به if تودرتو (Nested If) معروف است چراکه در آن از چندین دستور if مرتبط به یکدیگر استفاده شده است. چهارمین دستور if در مثال 1-3 استفاده از if تودرتو را نشان میدهد. در این حالت نیز دستور با کلمه کلیدی if آغاز میگردد. شرطی بررسی شده و در صورت true بودن دستورات مربوط به آن اجرا میگردد. اما اگر مقدار این عبارت منطقی false بود آنگاه شرطهای فرعی دیگری بررسی میشوند.این شرطهای فرعی با استفاده از else if مورد بررسی قرار میگیرند. هر یک از این شرطها دارای عبارات منطقی مربوط به خود هستند که در صورت true بودن عبارت منطقی دستورات مربوط به آنها اجرا میگردد و در غیر اینصورت شرط بعدی مورد بررسی قرار میگیرد. باید توجه کنید که در ساختار if تودرتو تنها یکی از حالتها اتفاق میافتد و تنها یکی از شرطها مقدار true را بازمیگرداند.