آزمون فرضیه read-across با بررسی اثرات ایبوپروفن بر روی ماهی
| دسته بندی | پژوهش ها |
| بازدید ها | 0 |
| فرمت فایل | docx |
| حجم فایل | 502 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 29 |
نمونه ترجمه
چکیده
داروی[1] انسانی موجود در محیط دارای یک پتانسیل برای اثرات نامطلوب بر موجودات غیرهدف میباشد. "فرضیه read-across" تصریح میکند که داروها، اثرات بیولوژیکی مشابه در گونههای موازی با انسان (به عنوان مثال انسان و ماهی) نشان میشود اگر هدف مولکولی است حفظ شده باشد و غلظت موثر دارو به حداکثر خود برسد (Cmax). ما این فرضیه را با ارزیابی این مساله که ایبوپروفن، یک مهارکننده غیرانتخابی آنزیم پروستاگلاندینها و سیکلواکسیژناز (COX) است و میتواند همانند اثر اصلی آن در انسان روی ماهی هم در غلظت پلاسما مقایسهای داشته باشد، تست نمودیم. نقطه انتهایی، سطوح پروستاگلندین E متابولیت (pGEM) و بیان ژن mRNA (COX (ptgs، در آبشش ماهی کپور شاهد و در معرض ان (promelas Pimephales)، با استفاده از ایمونواسی آنزیم و روش Real-Time PCR ( qPCR) اندازه گیری شد. ماهی، در مدت 24 تا 72 ساعت در معرض آن قرار گرفته و غلظت آب 9 و 470 میکروگرم ایبوپروفن در یک لیتر آب اندازهگیری شد. غلظت آب و پلاسمای خون با استفاده از LC-MS / MS انجام شد. نتایج نشان داد که سطح pGEM در ماهی در معرض 370 و 470 میلی گرم ایبوپروفن در لیتر به طور قابل توجهی نسبت به ماهی شاهد، هنگامی که غلظت ایبوپروفن پلاسما تا 5.6 برابر زیر Cmax بود، کاهش نشان داد. غلظت ایبوپروفن پلاسما و سطوح pGEM تا حد زیادی بین افراد متفاوت است. در ماهی در معرض 9 میکروگرم ایبوپروفن در لیتر، زمانی که غلظت ایبوپروفن میانگین پلاسما 224 برابر زیر Cmax بود، هیچ تغییری در سطح pGEM مشاهده نشد. این داده ها شواهدی برای فرضیه read-across مهیا میکند، اما نشان میدهد ایجاد یک دوز-پاسخ مستقیم بین پلاسما داخلی و pGEM دشوار است و تعداد قابل توجهی بزرگتر از ماهی برای غلبه بر تنوع درون فردی نیاز است.
[1] - pharmaceuticals
a b s t r a c t
Human pharmaceuticals present in the environment have the potential to cause adverse effects on nontarget
organisms. The “read-across hypothesis” stipulates that pharmaceuticals will exhibit similar
biological effects across species (e.g. human and fish) if the molecular target has been conserved and the
effective drug concentrations are reached (Cmax). We tested this hypothesis by evaluating if ibuprofen, a
non-selective inhibitor of prostaglandins and the cyclooxygenase (COX) enzyme, can mimic its primary
effect in humans, on fish, at comparable plasma concentrations. The endpoints, prostaglandin E
metabolite (PGEM) levels and the mRNA expression of COX (ptgs) gene, were measured in the gills of
control and exposed fathead minnows (Pimephales promelas), using enzyme-immunoassay and quantitative
real-time PCR (qPCR). Fish were exposed, for 24e72 h, to measured water concentrations of 9
(n ¼ 12), 370 (n ¼ 40) and 470 mg ibuprofen/L (n ¼ 12). Water and blood plasma concentrations were
determined using LC-MS/MS. Results showed that PGEM levels in fish exposed to 370 and 470 mg
ibuprofen/L were significantly decreased compared to control fish, when mean plasma ibuprofen concentrations
were 1.8e5.6-fold below the Cmax. The plasma ibuprofen concentrations and PGEM levels
varied greatly between individuals. In fish exposed to 9 mg ibuprofen/L, when the mean plasma ibuprofen
concentration was 224-fold below Cmax, no change in PGEM levels was observed. These data provide
evidence for the read-across hypothesis, but suggest establishing a direct dose-response between internal
plasma and PGEM is difficult, and would require significantly larger numbers of fish to overcome
the inter-individual variation.